donderdag 17 mei 2012




Alleen

Mevrouw van Wessem woont in de Emmalaan. Op haar erf staat een grote blauwe vlag, maar niemand weet echt wat erop staat, want het heeft nooit zo erg gewaaid in de Emmalaan. De buren praten over mevrouw van Wessem. Want wanneer doet ze haar boodschappen eigenlijk. Julia (17) van ernaast is al een flinke dame aan het worden. Gisteren zag ze Donnie Darko, ze vond de jongen stiekem woest aantrekkelijk en identificeerde zichzelf zoals het een jonge dame betaamt redelijk met zijn vriendinnetje. Op school is Joost op Julia, maar Eva op Joost dus kan het niet. 's Nachts kijkt Julia uit haar raam. In de schaduw van de nacht ziet ze mevrouw van Wessem staan, midden op straat, ze kijkt ontredderd, de vlag wappert een beetje. Julia leest de letters, haar ogen worden groot en ze sluit haastig de gordijnen. Als ze in bed ligt weet ze dat haar dekens haar beschermen, en krimpt ze tot een jaar of 11. Mevrouw van Wessem blijft staan, en kijkt naar Julia's donkere raam, met het natriumlicht van de straatlantaarn op haar rimpelgrijns.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten