Er hingen lampjes over de pergula. De meningen over de vuurkorf waren eerst verdeeld, maar daarna was de consensus dat marshmellows aan chinese stokjes toch wel door de beugel konden. Hij zat idioot stil op de tuinbank, de vlammen gooiden allemaal oranje op zijn gezicht waardoor ik even dacht, ik weet niet wat ik dacht, misschien wel aan wat hij dacht. Daarna ging ik in een oase van feestje-van-gister gedachtes achter de piano zitten, en schreef ik dit. Die vuurkorfgeur bleef trouwens nog wel een week hangen
